ناگفته های رشته مهندسی کامپیوتر

اگه کنکوری هستیو میخای انتخاب رشته کنی، اگه انتخاب رشته کردی و مهندسی کامپیوتر می‌خونی و میخوای این مسیر رو با موفقیت طی کنی، اگه به این رشته علاقه داری ولی نمیدونی بازار کارش چطوریه و اگه شاغلی تو این زمینه و میخای با سرعت بیشتری و بطور اصولی پیشرفت کنی این مطلب برای توعه‌.
من محمدم و الان که این مطلبو مینویسم ۲۶ سالمه. فارغ التحصیل ارشد مهندسی فناوری اطلاعاتم و به لطف خدا تو کل دوران تحصیلم شاگرد اول بودم و کنارشم کار میکردم و حدودا هفت سالیه برنامه نویسی بک اند میکنم و رو پروژه های متعدد و متنوعی کار کردم. سعی میکنم تجربه شخصیم از طی این مسیرو مختصر مفید براتون بگم و امیدوارم که قبل و بعد خوندنش براتون متفاوت باشه.

کیا نباید این رشته رو بخونن

رشته کامپیوتر زیرشاخه های مختلفی داره و تا جایی که میدونم شاخه های نرم افزار و آیتی کاربردی ترینشون هس توی ایران، مدرکش هم نسبت به رشته های دیگه خواهان بیشتری داره تو آگهی های شغلی و ادارات و تو گرفتن امریه برای سربازی آقایون هم شانس بیشتری نسبت به بقیه رشته ها داره، ولی اگه بخام کسایی که این رشته رو میخونن رو به دو تقسیم کنم دسته‌ اول اونایی هستن که دنبال یادگرفتن و انجام کارهایی هستن که از دست همه برنمیاد و چالش دوستن، به یادگیری وردپرس و ابزارای عمومی بسنده نمیکنن و میرن دنبال چالش های سخت تر‌. دائما به دنبال پیدا کردن راه حل برا مسائل پیچیده ان و ذهنشون پر از مسائل حل نشده جدید و قدیمیه، اینا شنونده های دقیقی میشن و مطلب رو روی هوا میزنن و سوال های دقیقی هم میپرسن، در نتیجه بیشتر هم یاد میگیرن و میتونن بدون این که بخونن نمره های خوبی هم بگیرن چون ذهنشون آماده دریافت مطلبه و وقتی بارون میباره چاله ها و خلا های مسائلی که از قبل تو ذهنشون هس رو سعی میکنن با مطالب جدید پر کنن و موندگارش کنن، در حالی که همون بارون از رو سطوح صاف و بی دغدغه ذهن بقیه جاری میشه و رد میشه و چیزای قبلی رم میشوره میبره، چون ارتباطی نمیتونن ایجاد کنن بین مطالب جدید و قبلی، ارتباط با حل مساله شکل میگیره و این مسائل و چالش‌هان که علوم و تکنولوژی های مختلف رو بهم دیگه متصل میکنن. اینا دنبال غلبه به سختی‌هان نه فرار ازشون.
خب با این توصیفایی که از دسته اول کردم، دسته دوم هم خودتون میتونین حدس بزنین، درسته! اونایی که حوصله این کارارو ندارن و از یادگیری و تحلیل و حل مسائل پیچیده لذت نمیبرن و قبل و بعد خوندن این رشته زیاد فرقی نمیکنه براشون به جز یه مدرک.

چجوری باید این رشته رو خوند و چه مهارت هایی رو باید کسب کرد

تا بخشی تو توصیف های دسته اول به این مساله هم اشاره کردم. بخش عمده ای از یادگیری با کار و تجربه عملی شکل میگیره و تا با مسائل دست به یقه نشین و دل به دریا نزنین، مطالبی که میخونین هم معنی زیادی براتون نخواهند داشت. ولی وقتی رفتین تو دل مسأله ها اونوقت ذهنتون دیگه ولتون نمیکنه و میگرده دنبال راه حل های خوب و بهینه برای مسائل. دقیقا همینجاست که یادگیری اتفاق میفته و موندگار میشه. شما قرار نیست چیزیو حفظ کنین، بلکه باید آشنا شین باهاش تا بتونین هر وقت به مساله ای خوردید که راه حلش اون مطلب بود، بدونین که سراغ یادگیری چی باید برید.
تو این راه یه سری مهارت ها میتونه شمارو جلوتر بندازه و راهتونو هموار کنه.
یکیش فهم مساله و درست جستجو کردنه. برای فهم مسأله بهتره یه پیش زمینه و شناخت کلی داشته باشین از ابزارای حل مساله. بعد تا جای ممکن خودتونو توی اون شرایط قرار بدین تو ذهنتون تا چالش های ممکن رو بتونین پیش بینی کنین. حالا که مساله و چالش هاشو فهمیدین سوال هایی تو ذهنتون برای پیدا کردن راه حل بهینه ایجاد میشه و باید بتونین با استفاده از جستجو جواب این سوالات رو پیدا کنین و مرحله به مرحله کنار هم بزارید تا راه حل نهایی رو بدست بیارید. یه بخش از جستجو بیان درست و دقیق مشکله. بعضیا فکر میکنن منظور از جستجو اینه که سرچ کنی چجوری یه سایت مثل آمازون بسازم. خب این به عنوان اولین سرچ شاید بد نباشه ولی زیاد به جایی نمیرسونه. هدف از فهم مساله اینه که بتونی بشکنیش به مشکلات کوچیکتر که جوابشون رو میشه پیدا کرد.
حالا مثلا میخوای یه سایت مثل آمازون بزنی، چجوری میتونی بشکنیش؟
اول باید نیازسنجی کرد دید این سایت اصلا به چند نفر همزمان قراره جواب گو باشه و چه نیاز هایی رو ازشون مرتفع کنه؟ تا بتونی بر اساس جواب این سوالا معماری و تکنولوژی ها و ابزار هایی که باید استفاده کنی رو انتخاب کنی. حالا چجوری معماری رو انتخاب کنی؟ دوباره میری سراغ سرچ که ببینی برا پاسخ گویی به همچین نیاز هایی چیا بهتره؟ اگه دیدی این روش جواب نمیده بازم نباید تسلیم شی و بجاش میتونی بری سراغ نمونه های موجودی که الان هستن ببینی اونا چه معماری و تکنولوژی هایی استفاده کردن و چقد جواب میده براشون.